Odnośnie samorządu instruktorskiego moja wypowiedź [wygłoszona 13. listopada 2018 r. w trakcie dyskusji nt. społecznej inicjatywy nieobojętnych na rzecz powołania samorządu zawodowego instruktorów i egzaminatorów – przyp. redakcji] dotyczyła gotowości władz do oddania części swej "władzy" na zarządzaniem środowiskiem szkoleniowców tworzonemu samorządowi. Obecnie to władze regulują w postaci ustaw i rozporządzeń:

 

• kto może być instruktorem,

• kto może szkolić kandydatów na instruktorów,

• regulują szczegółowo program szkolenia instruktorów,

• decydują o dopuszczeniu do zawodu instruktora , bo maja w swej gestii egzamin weryfikacyjny,

• kontrolują prace instruktorów i OSK, w tym zawieszają instruktorów lub OSK,

• skreślają i wpisują zarówno instruktorów jak i OSK do rejestrów,

• itp.

 

Jeżeli miałby powstać samorząd czyli forma samo rządząca się, to oznacza prawo jej do decydowania kto i w jakim trybie będzie dopuszczony do zawodu. Ponadto to ten organ winien nadzorować ścieżkę zawodową instruktora.

 

 

To są fundamentalne pytania, gdyż samorząd bez tych kompetencji będzie jedynie kolejnym stowarzyszeniem, bez rangi, autorytetu czy wpływu na realną sytuację w branży. Oczywiście nie należy oczekiwać od władz decyzji już w fazie idei, lecz prace powołanych zespołów winny iść w kierunku wskazania i uzasadnienia potrzeby przejęcia kompetencji nad tematem. Należy również wykazać w postaci konkretnych propozycji zdolność samorządu do realizacji tych zadań z korzyścią dla poziomu szkolenia.

Takie jest moje zdanie.

 

Pozdrawiam.
Marek Górny (Kraków)