Rafał Krzyszowski, instruktor nauki jazdy, techniki jazdy, członek zarządu PSITJ (fot. Autora)

W dniu 31 grudnia 2019 r. zostało opublikowane Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 24 grudnia 2019 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (2019.2560). To długo wyczekiwany akt prawny, który jeszcze nie tak dawno został opublikowany jako projekt i poddany do konsultacji. Dla środowiska, które zajmuje się szkoleniami motocyklistów w zakresie kategorii prawa jazdy A2 oraz A to krok w bardzo dobrym kierunku, to właściwa odpowiedź na potrzebę dostosowania przepisów dotyczących wymagań jakie muszą spełnić motocykle wykorzystywane przez OSK w trakcie realizacji kursu prawa jazdy.

Zakres nowelizacji. Zmiana dotyczy § 43 ust. 4 pkt. 3 lit. a i b (druk wytłuszczony):

1. silnik spalinowy o mocy wynoszącej co najmniej 20 kW i nieprzekraczającej 35 kW, pojemności skokowej co najmniej 395 cm³ i posiadający stosunek mocy do masy własnej nieprzekraczający 0,2 kW/kg;  w przypadku pojazdów stosowanych do nauki jazdy dopuszcza się silnik spalinowy o mocy wynoszącej co najmniej 11 kW  nieprzekraczającej 35 kW, pojemności skokowej zawierającej się pomiędzy 126 cm³ a 595 cm³ i posiadający stosunek mocy do masy własnej nieprzekraczającej 0,2 kW/kg, albo
2. silnik elektryczny o mocy wynoszącej co najmniej 20 kW i nieprzekraczającej 35 kW i posiadający stosunek mocy do masy własnej co najmniej 0,15 kW/kg; w przypadku pojazdów stosowanych do nauki jazdy dopuszcza się silnik elektryczny o mocy wynoszącej co najmniej 11 kW i nieprzekraczającej 35 kW i posiadający stosunek mocy do masy własnej co najmniej 0,15 kW/kg

Wobec powyższych zmian, osoby zajmujące się szkoleniami kandydatów na kierowców motocykli w zakresie prawa jazdy kat. A oraz A2 będą mogły w sposób zgodny z przepisami wykorzystywać motocykle o pojemnościach pośrednich takich jak 250 cm³, 300 cm ³, które przed wejściem w życie obecnych przepisów rozporządzenia, być wykorzystywane nie mogły. To również oznacza, iż taki motocykl może uzyskać adnotację w dowodzie rejestracyjnym „L”, czyli pojazdu spełniającego dodatkowe wymagania techniczne w zakresie szkolenia. To także pozwoli zgłosić taki pojazd do właściwego urzędu jako pojazd będący w posiadaniu konkretnego OSK, w którym będzie wykorzystywany do szkoleń. Konkludując, pojazd którym każdy instruktor nauki jazdy będzie mógł szkolić zgodnie z przepisami. Należy jednak pamiętać, iż egzamin wewnętrzny którym kończy się szkolenie kandydata na kierowcę i który jest podstawą do dopuszczenia uczestnika kursu do egzaminu państwowego, musi być realizowany zgodnie z wytycznymi na mocy § 21 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2016 r. w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców. Przyjmując taki sposób interpretacji przepisów, egzamin ten powinien zostać zrealizowany na motocyklu spełniającym wymogi techniczne dla egzaminu państwowego, bowiem na takim motocyklu po ukończeniu szkolenia osoba będzie zdawała, aby uzyskać stosowne uprawnienia do kierowania pojazdem.

Rekomendacje szkolących motocyklistów. Przeszło dwa lata temu w dniu 21 czerwca 2017 r., zostało skierowane do Ministerstwa Infrastruktury oficjalne pismo przygotowane przez Polskie Stowarzyszenie Instruktorów Techniki Jazdy, jako projekt proponowanych przez nas zmian dotyczących w w/w rozporządzenia. Kolejne zapytanie zostało skierowane do Ministerstwa w 2019 r. Była też interpelacja poselska. To ważne, iż głos płynący wprost ze środowiska szkoleniowego został uwzględniony, bowiem jest on realną odpowiedzią na konieczność dostosowania przepisów prawa do otaczającej nas rzeczywistości. Być może to wielki sukces niewielkiego stowarzyszenia jakim jest PSITJ, jednak przede wszystkim jest sukcesem całej branży szkoleniowej, osób którym nie jest obojętne prawidłowe i profesjonalne podejście do szkolenia. Dla nas jest to sukces tylko połowiczny, bowiem motocykle pośrednie nadal nie będą mogły być wykorzystywane podczas egzaminów państwowych przeprowadzanych w wojewódzkich ośrodkach ruchu drogowego. Gdyby tak się stało, byłaby to zmiana kompleksowa, która umożliwiałaby zdobycie uprawnień przez osoby o niskim wzroście i drobnej, filigranowej budowie ciała, które swoją motocyklową przyszłość mogłyby wiązać z motocyklami o pojemnościach 250, 300, 350 cm³.

Dlatego też była natychmiastowa reakcja po przedstawieniu projektu rozporządzenia i oddaniu go do konsultacji społecznych. Niestety pomimo, iż sprawę zainicjowało PSITJ to aktu do konsultacji nie dostaliśmy z uwagi, iż nasze stowarzyszenie nie zajmuje się stricte szkoleniami kandydatów na kierowców. Podjęliśmy prace i zainicjowaliśmy dyskusję w celu zaproponowania ostatecznych zmian i wypracowanie stanowiska jako rekomendowanych przez środowisko zapisów prawnych dotyczących parametrów technicznych motocykli wykorzystywanych w trakcie szkolenia i egzaminowania kandydatów na kierowców. Propozycja dotyczyła wprowadzenia do § 43 ust. 4 pkt. c): „c) W przypadku pojazdów z silnikiem spalinowym, stosowanych do przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 23 ust. 2. pkt 4) oraz egzaminu o którym mowa w art. 49. ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami dopuszcza się pojazd wyposażony w silnik spalinowy o pojemności skokowej wynoszącej co najmniej 245 cm^3”.

Proponowane kolejne zmiany mogą jednak stać w sprzeczności z Dyrektywą Unijną 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. Dlatego podejrzewam, iż nie mogą one zostać implementowane do Polskich przepisów prawa. Jednakże PSITJ wraz z środowiskiem szkoleniowym będzie podejmowało kolejne działania zmierzające do zainteresowania problematyką stosowne instytucje odpowiadające za szeroko pojęte działania ustawodawcze z poziomu Polskiego jak i Europejskiego Parlamentu, a także polskich europosłów.

Podsumowując, zmiany być może jednak nie są kompleksowym rozwiązaniem problematyki dotyczącej szkolenia i egzaminowania kandydatów na kierowców w zakresie prawa jazdy kat. A2, A. Jednakże są słusznym i właściwym kierunkiem zmian, są realną i na razie jedyną możliwą odpowiedzią na konieczność dostosowania przepisów prawa do potrzeb realizacji prawidłowego przebiegu procesu szkolenia.

Rafał Krzyszowski (Olkusz)